III etap szlak rowerowy czarny Miłowice - Mirostowice Górne - Żary

Centrum miejscowości
znajduje się pałac zbudowany
w latach 1916-1929. Posiada on
czterospadowy dach z lukarnami
oraz wieżę z krzyżem maltańskim,
a wokół pałacu znajduje
się przepiękny park. Obiekt
służy dzisiaj podopiecznym
Domu Pomocy Społecznej.
W Miłowicach znajduje się też
wpisany do rejestru Narodowego
Instytutu Dziedzictwa zabytkowy
Kościół filialny pod wezwaniem
św. Antoniego To gotycka
budowla z XIV-XV wieku,
przebudowana w XVIII stuleciu.

Mają nietypowy układ przestrzenny będący wynikiem tego, że powstały w XVIII i XIX wieku z osady
folwarcznej. W pobliżu miejscowości przebiega autostrada A 18 prowadząca do przejścia granicznego
w Olszynie. W okolicy wsi, obok gęstych lasów, znajduje się wiele stawów.

Godnym zobaczenia jest
tutaj renesansowy kościół
z końca XVI w., murowany
z kamienia i cegły, jednonawowy
(w nawie sklepienia
krzyżowe) z prezbiterium
(sklepienia gwiaździste)
trójbocznie zamkniętym, od
strony północnej znajduję się
zakrystia, od południa dwa
przedsionki. Bogumiłów tworzy
solectwo wspólnie z miejscowością
Janików.
W Bogumiłowie "zasmakują"
turyści szukający
aktywnego wypoczynku.
Znajduje się tu jedno z najbardziej
znanych w regionie
gospodarstwo agroturystyczne
z ośrodkiem jeździeckim. Położone jest ono w Borach Dolnośląskich o niepowtarzalnym klimacie i uroku.
Właściciele organizują dla swych gości biesiady rodzinne, grzybobrania, ogniska, wesela jak również konferencje,
bankiety i spotkania biznesowe. Znajdują się tutaj kwatery dla myśliwych, organizowane są polowania.
Gospodarstwo posiada własną stadninę koni oferując jazdę sportową, terenową i szkoleniową. Organizowane
są ponadto przejażdżki bryczką, można wynająć także karetę. Dodatkową atrakcją jest możliwość nauki
strzelania z łuku i karabinka sportowego.

Znajduje się ponad kilometr od naszego szlaku po prawej stronie i jest częścią sołectwa Bogumiłów-
Janików. Na zachód od miejscowości znajdują się stawy hodowlane byłego "Państwowego Gospodarstwa
Rybackiego" i florystyczny rezerwat Wrzosiec.

Na wzgórzu znajduje się kościół z przełomu
XIV i XV wieku, przebudowany w wieku XVIII.
Zbudowany z kamienia polnego i cegły z murowanym
ogrodzeniem i bramką z 1781 roku. Wnętrze kościoła
utrzymano w stylu barokowym.
Do 1967 r. działała tu kopalnia węgla brunatnego
"Henryk", w której węgiel wydobywano głównie
metodą głębinową, w przeciwieństwie do
powszechnych dziś odkrywek.
Dziś w zabudowaniach folwarcznych działa Rancho
Nadzieja, które jest ośrodkiem dla osób bezdomnych,
założonym w 2001 roku. Prowadzone jest przez
żarski zbór Kościoła Zielonoświątkowego, któremu
patronuje Akcja Humanitarna "Życie".

W sąsiedztwie Mirostowic Górnych po prawej
stronie znajdują się Mirostowice Dolne.
To największa gminna miejscowość położona
na południowo-zachodnim skraju Wzgórz
Żarskich. Uznana w 2012 roku za najpiękniejszą
wieś województwa lubuskiego.
Do zabytków sołectwa należy zaliczyć
wczesnogotycki kamienny kościół parafialny
pw. św. Barbary. Powstał on w drugiej połowie
XIII wieku, a jego sklepienie krzyżowo-żebrowe
powstało w XV wieku. Wnętrze kościoła wykonane
jest w stylu barokowym. Plac kościelny otoczony
jest średniowiecznym murem.
W miejscowości zachowały się nieliczne
budynki mieszkalne posiadające wartość
zabytkową, w tym: klasycystyczny dom
z 1800 roku (pl. Kościelny) oraz stara
wodociągowa wieża ciśnień. Wiele domów
posiada charakterystyczne wykończenie
z cegły klinkierowej z elementami muru
pruskiego oraz z palistrami dodatkowo
zdobionymi elementami ceramicznymi.
Mirostowice Dolne zapraszają ponadto do
Ekomuzeum Węgla Brunatnego.
Warto zobaczyć także dzikie stawy, gdzie
można spokojnie powędrować. Pobliskie
lasy to raj dla grzybiarzy i miłośników
aktywnego wypoczynku.
W miejscowości działa wiele organizacji tworzonych przez mieszkańców, w tym Stowarzyszenie
"Mirostowice Dolne – Najpiękniejsza Wieś Lubuska 2012", klub sportowy Mirostowiczanka, Uczniowski Klub
Karate, Koło Łowieckie, OSP, Zespół Śpiewaczy "Wrzos", KGW czy też Sekcja Związku Hodowców Gołębi.
EKOMUZEUM WĘGLA BRUNATNEGO
Kolejowa 7 A, 68-205 Mirostowice Dolne tel. 880 810
716
W połowie XIX wieku na obszarze Borów
Dolnośląskich odkryto bogate złoża węgla
brunatnego. Spowodowało to gwałtowny rozwój
przemysłu, w wielu rejonach przez ponad 100 lat
funkcjonowały małe podziemne kopalnie węgla
brunatnego, miasta rozbudowywały się, rozkwitał
handel i usługi.
Po II wojnie światowej zostały one wyparte
przez wielkie kombinaty hutniczo-energetyczne.
Miejscem, które nie pozwala zapomnieć o dorobku górniczym jest Ekomuzeum górnictwa węgla brunatnego
w Mirostowicach Dolnych. Powstało ono dzięki pasji mieszkańca sołectwa Tomasza Zabawy, który kultywuje
tradycje rodzinne po dziadku – górniku kopalni "Henryk". Ekomuzealna oferta obejmuje wycieczki
z przewodnikiem po terenach związanych z wydobyciem
"brunatnego złota", lekcje muzealne dla szkół, wykłady z historii
wydobycia oraz zwiedzanie ekspozycji przyrządów górniczych.

Na południowych stokach Wzgórz Żarskich, przytulona do Zielonego Lasu leży wieś Łaz, jedna z najwyżej
położonych miejscowości województwa lubuskiego. Powstała ona jako osada przesiekowa, w kształcie
typowej łańcuchówki. W latach 30-tych XX wieku we wsi funkcjonowało kilka zakładów rzemieślniczych:
dwie piekarnie, rzeźnia, tkalnia, podobno także zakład produkujący kapelusze. Była też gospoda Zielony Las.
Aktualnie na terenie miejscowości znajduje się świetlica wiejska, filia biblioteki, boisko sportowe, dwa place
zabaw i strzelnica sportowa, która była wykorzystywana w okresie międzywojennym.
Rowerzyści mogą odpocząć na terenie boiska sportowego, na którym zlokalizowano siłownię "pod
chmurką", dwie wiaty z miejscami siedzącymi, stojak na rowery i miejsce na ognisko.

Został założony
w czasach jednego
z pierwszych właścicieli
miasta Żary w XIII w.,
Albrechta Dewnia, któremu
zawdzięcza swą nazwę.
Znajduje się tu kościół
parafialny pw. św. Michała
Archanioła zbudowany na
przełomie XIV i XV wieku
z kamienia i cegły w stylu
gotyckim. Wokół znajduje się
zabytkowy park wiejski.
Teren wsi to obszar
intensywnej zabudowy
mieszkaniowej. Powstają tu
od lat dziewięćdziesiątych
XX wieku liczne domy
jednorodzinne. Funkcjonuje
także szkoła podstawowa.

Miasto historycznie należące do
Dolnych Łużyc liczące blisko 40 tys.
mieszkańców, stolica polskich Łużyc.
Nazwa Zara pojawia się pierwszy raz
w roku 1007 w kronice biskupa Thietmara.
Prawa miejskie Żary otrzymały w 1260r.
Z czasów średniowiecznych pozostał
historyczny układ urbanistyczny starówki.
Zwiedzanie miasta można rozpocząć
krótkim spacerem wzdłuż historycznych
murów. Wąskie uliczki bramy, resztki
obwarowań baszty i wieże wartownicze
tworzą wyjątkowy klimat. W cały system
obronny wkomponowane są także
kościoły oraz kompleks zamkowo- pałacowy.
Można też zwiedzać miasto szlakiem żarskich
legend. W miejscach związanych z legendami należy
zwrócić uwagę na polsko - niemieckie tablice opisujące
żarskie osobliwości. Na trasie można dostrzec
głowę konia wystającą z wieży kościelnej czy też
odpoczywającego bazyliszka na jednej z fontann.
Miłośnicy przyrody mogą aktywnie odpocząć wybierając jedną ze ścieżek rowerowych lub tras pieszych
w kompleksie leśnym – Zielony Las. Tutaj jest też najwyższe wzniesienie w województwie lubuskim
"Góra Żarska" 227 m. n.p.m. Turystę może zaskoczyć prawie górski krajobraz, który jest pozostałością po
morenie czołowej ostatniego zlodowacenia. Parowy porośnięte urokliwą buczyną mają czasami głębokość
dochodzącą do 50m.
Warto też skorzystać z kompleksu basenów krytych "Wodnik" oraz jednego z wielu nowoczesnych wielofunkcyjnych boisk. Koniecznie trzeba
także odwiedzić Muzeum Pogranicza Śląsko
- Łużyckiego, w którym można zobaczyć
ciekawą makietę starówki, zbiór żarskiej
porcelany oraz wiele pamiątek z dawnych
czasów.
Partner projektu:
Gmina Kreba Neudorf - http://www.gemeinde-kreba-neudorf.de
Termin realizacji projektu:
01.12.2016 – 31.05.2017
Wartość projektu:
22.990,54 EUR w tym dofinansowanie z EFRR 19.541 EUR (85% wartości projektu) oraz z budżetu Państwa 1.150 EUR.